Kernenergie in Rusland
Rusland beschikt over het 4e grootste elektriciteitssysteem ter wereld. Het land heeft een groot bouwprogramma voor nieuwe kerncentrales en voert nucleaire kennis uit over de hele wereld. Ontdek hierna de Russische elektriciteitsmix, de ontwikkeling van kernenergie en zelfs een drijvende kerncentrale.
De Russische energiemix
De ontwikkeling van hernieuwbare energievormen zit tot op vandaag nog in een beginstadium, met name door de overvloedigheid aan en de lage prijzen van de conventionele energievormen (gas, olie en steenkool). De klassieke thermische centrales die fossiele brandstoffen verbranden, vertegenwoordigen nog 67% van het productiepark. De waterkrachtcentrales en kerncentrales vullen het productiepark aan met respectievelijk 21% en 11%. Een derde van het productiepark is dus goed voor de productie van koolstofarme elektriciteit.
Rusland is een grote uitvoerder van elektriciteit. In 2016 werd 17 TWh uitgevoerd naar buurlanden als Finland, Wit-Rusland en China. In 2016 werd de Russische elektriciteit voor 47% opgewekt door middel van aardgas, voor 18% door steenkool, voor 16% door de kerncentrales en voor 19% door grote waterkrachtcentrales. De andere hernieuwbare energiebronnen (voornamelijk biomassa en kleine waterkrachtcentrales) zijn goed voor minder dan 1%.
De kerncentrales in Rusland
35 operationele kernreactoren, 6 in aanbouw en 48 gepland en voorgesteld
Rusland beschikt over 35 functionerende kernreactoren, samen goed voor een capaciteit van 27 900 MW. Ter herinnering, het Belgische nucleaire park bestaat uit 7 reactoren, goed voor een capaciteit van bijna 6 000 MW. De Russische kernreactoren zijn verdeeld over 10 sites. Het grootste deel van de reactoren werd gebouwd aan het eind van de jaren 1970 en aan het begin van de jaren 1980. Er werd nu veel geïnvesteerd in de reactoren, wat ervoor heeft gezorgd dat ze krachtiger zijn geworden en dat de werkingsduur verlengd is. De bouw van 6 reactoren is trouwens op dit ogenblik aan de gang en ze zijn zelfs bijna klaar voor de commerciële ingebruikname. De bouw van 26 andere reactoren staat gepland om deze te kunnen in gebruik nemen na 2030. Er werden ook nog 22 andere voorgesteld.
Rusland is een grote speler op de exportmarkt van de kerncentrales. Het land heeft op dit ogenblik contracten voor de bouw van 34 reactoren in 13 landen. Eind oktober 2017 heeft Rusland bijvoorbeeld een akkoord getekend voor de bouw van 2 kerncentrales in Nigeria.
Drijvende kerncentrales en ijsbrekers
Rusland heeft ook een programma gelanceerd voor de bouw van drijvende kerncentrales. Het principe bestaat erin om 2 kernreactoren van 35 MW te bouwen (vergelijkbaar met de reactoren op de ijsbrekers, die via een bak vervoerd kunnen worden naar hun standplaats). De reactoren zullen niet alleen zorgen voor elektriciteitsproductie, maar ook voor warmteproductie voor de ontzilting van zeewater. De eerste drijvende centrale, Akademik Lomonosov genaamd, zal naar de site in Moermansk overgebracht worden in de lente en zal eind 2018 operationeel zijn.
De nucleaire ijsbrekers
Rusland beschikt over een vloot van nucleaire ijsbrekers voor maritiem transport over de Noordpool. Deze vloot zou nog moeten uitgebreid worden met drie nieuwe schepen aan het begin van de jaren 2020.
Bronnen: World Nuclear association, Rosatom, Rosenergoatom.